| Хораша спявала гэтую і іншыя песні і родная сястра песняра — Міхаліна. А пачуў я гэты кранальны твор у выкананні нявесткі Міхаліны — 89-гадовай Яўгеніі Мікалаеўны Міцкевіч, старэйшай жыхаркі вёскі Мікалаеўшчына.
— Ганну Юр'еўну — маці Коласа — я добра памятаю. Мне было шэсць гадоў, калі яна памерла, — кажа баба Яўгенія, прысаджваючыся за той самы стол, за якім у свой апошні прыезд на радзіму сядзеў яе славуты сваяк Колас. І не толькі ў апошні — кожны раз, калі наведваў малую радзіму, прыходзіў у гэтую хату і нават заставаўся начаваць. Стол шчодра і па-святочнаму накрываўся.
— Колас любіў спыняцца ў нас, бо любіў сваю сястру Міхаліну і яе сына Уладзіміра — майго мужа, — кажа баба Яўгенія. — Хоць і іншыя сёстры Маня і Юзя, брат Юзік і пляменнікі хацелі, каб славуты брат і дзядзька таксама спыняўся ў іх.
Яўгенія Мікалаеўна нетаропка падсоўваецца да стала-рэліквіі і пачынае дзяліцца сваімі неўміручымі ўспамінамі, па памяці чытаць самую славутую паэму песняра — "Новую зямлю". Ведае яе ад пачатку і да канца, з любой главы можа пачаць і не збіцца. Гэткая ў яе памяць. Цяпер у вёсцы няма больш красамоўнага відавочцы і распавядальніка пра Коласа. Яна, як была маладзейшая, часта дэкламавала любімы твор у клубе на вясковых канцэртах, перад паляводамі, жывёлаводамі і трактарыстамі. Спявала, танчыла, весялілася сама і іншым сумаваць не давала. Яшчэ да пажару спявала ў царкоўным хоры. Selectati foto efecte sau rame foto dorite ro.picjoke.net.
|
